Αρχείο ετικέτας απεργία πείνας

ΗΠΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ” ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΜΠΝΕΥΣΤΩΝ ΤΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ

«ΗΠΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ» ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΜΠΝΕΥΣΤΩΝ ΤΗΣ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ

Από τις 2-3-15 διεξάγεται εντός και εκτός των φυλακών ένας πολύμορφος αγώνας ενάντια στο νομικό οπλοστάσιο καταστολής, ποινικοποίησης και αποπολιτικοποίησης των κοινωνικών αγώνων.

Η κατάληψη Πρυτανείας ήταν ακόμα μία στιγμή του κοινού αγώνα με τους φυλακισμένους αγωνιστές που βρίσκονται σε απεργία πείνας εδώ και 47 ημέρες. Από την πρώτη στιγμή το εγχείρημα βίωσε πολυδιάστατη καταστολή. Από την ελεειονολογία ΜΜΕ και πρυτανικών αρχών που δε δίστασαν να καλέσουν αντισυγκέντρωση παραπέμποντας σε επιτροπή κατοίκων Αγίου Παντελεήμονα, μέχρι τη διαρκή και ασφυκτική περικύκλωση από ΜΑΤ και ασφαλίτες. Έτσι, έκει όπου καθεστωτικά και «προοδευτικά» μμε συκοφαντούσαν και απέκρυπταν τα αιτήματα των απεργών , η αστυνομία – σε αριστερά χέρια πλέον – προχωρούσε σε δεκάδες συλλήψεις αγωνιστών και απαγόρευε δημόσια καλεσμένες εκδηλώσεις και πορείες.

Σήμερα, 17 Απριλίου τα ξημερώματα, σαν κλέφτες, τεράστιες αστυνομικές δυνάμεις εκκενώνουν το κτίριο – παλαί ποτέ χώρο ασύλου – σε ζωντανή τηλεοπτική σύνδεση.

Φαίνεται ότι πλέον η αθλιότητα δεν έχει σταματημό για την ολόφρεσκια κυβέρνηση της αριστεράς .Πώς να έχει άλλωστε, μετά τις επικείμενες υπογραφές των νέων συμφωνιών-μνημονίων και τους θεσμούς-τρόικα να παραμένουν ως έχουν.

Εντός της πρυτανείας συλλαμβάνονται 14 σύντροφοι/-ισσες με προσχηματικές κατηγορίες , όπως διακεκριμένες φθορές  για συνθήματα και οπλοκατοχή για σημαίες. Ανάμεσα στους συλληφθέντες βρίσκεται και ο αντιεξουσιαστής κομμουνιστής Πολύκαρπος Γεωργιάδης, σύντροφός μας στη συλλογικότητα αναρχικοί και κομμουνιστές από τις γειτονιές της Κυψέλης και του Γκύζη. Στο πρόσωπο του συντρόφου μας καθώς και των άλλων αναρχικών συλληφθέντων, στήνεται από τα ΜΜΕ ένα σκηνικό λάσπης, ενταγμένο στο ευρύτερο πλαίσιο προπαγάνδας και απονοηματοδότησης των αγώνων. Η επιλογή του συντρόφου μας να σταθεί στο πλευρό του κοινωνικού ληστή Βασίλη Παλαιοκώστα είναι κομμάτι του κόσμου των από τα κάτω. Ενός κόσμου που οφείλει να νοηματοδοτείται από την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια σε πλήρη αντίθεση με τον κόσμο της κυριαρχίας που μπορεί να δει την αλληλοβοήθεια μόνο στα πρόσωπα των αφεντικών, των τραπεζιτών, των κάθε λογής καταπιεστών και εκμεταλλευτών.

Ας γνωρίζουν οι έμμισθοι ή εθελοντές κυβερνητικοί υπάλληλοι ότι το αναρχικό/αντιεξουσιαστικό κίνημα δεν είναι για τα δόντια τους.

Απέναντι στους τρομονόμους, απέναντι στην ανάθεση, απέναντι στην καταστολή στεκόμαστε αδιαπραγμάτευτα στο πλευρό των απεργών πείνας και των συλληφθέντων του κοινού μας αγώνα, στο πλευρό των καταπιεσμένων και όσων αγωνίζονται.

«ΗΠΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ» ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΜΠΝΕΥΣΤΩΝ ΤΗΣ

ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ ΠΟΤΕ

 

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της κατάληψης της Πρυτανείας στα δικαστήρια της Ευελπίδων αύριο 18-04-2015 στις 11.00 π.μ.

Αναρχικοί και Κομμουνιστές

από τις γειτονιές της Κυψέλης και του Γκύζη

sak-kg.espivblogs.net

sak-kg@espiv.net

Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας (Απεργία πείνας Ν. Ρωμανού)

Παραθέτουμε το κείμενο του συντρόφου Ν.Ρωμανού που βρίσκεται σε απεργία πέινας από τις 10 Νοέμβρη. Η αλληλεγγύη και η επικοινωνία των αγώνων ήταν και παραμένει ζωτικό κομμάτι του συνολικού αγώνα για την ατομική και την κοινωνική απελευθέρωση.

ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΝΑΡΞΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ

Ασφυξία για μια ανάσα ελευθερίας.

Την περασμένη άνοιξη έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή και πέρασα σε μια πανεπιστημιακή σχολή στην Αθήνα. Με βάση τους δικούς τους νόμους, λοιπόν, από τον Σεπτέμβρη δικαιούμαι να αρχίσω να παίρνω εκπαιδευτικές άδειες από τη φυλακή για να παρακολουθώ το πρόγραμμα της σχολής.

Όπως είναι λογικό, οι αιτήσεις που έχω κάνει έχουν καταλήξει στα αζήτητα, γεγονός που με οδηγεί να διεκδικήσω αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα μου.

Σε αυτό το σημείο είναι απαραίτητο να ξεκαθαρίσω το πολιτικό μου σκεπτικό ώστε να μπει ένα πλαίσιο γύρω από την επιλογή που πραγματοποιώ.

Οι νόμοι, εκτός από εργαλεία ελέγχου και καταστολής, αποτελούν ταυτόχρονα και μια διατήρηση ισορροπιών ή αλλιώς αυτό που επιγραμματικά ονομάζουμε κοινωνικά συμβόλαια, αντανακλούν κοινωνικοπολιτικούς συσχετισμούς και διαμορφώνουν τμηματικά ορισμένες θέσεις διεξαγωγής του κοινωνικού πολέμου.

Γι’ αυτό και η επιλογή που κάνω θέλω να είναι όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη: δεν υπερασπίζομαι τη νομιμότητά τους· αντίθετα, απευθύνω έναν πολιτικό εκβιασμό ώστε να κερδίσω ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού.

Σε αυτό το σημείο ανοίγει ένα ζήτημα που αφορά τις διεκδικήσεις μας σε καθεστώς αιχμαλωσίας. Είναι δεδομένο πως αντιφάσεις πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν σε τέτοιες συνθήκες. Εμείς, για παράδειγμα, συμμετείχαμε στη μαζική απεργία πείνας των κρατουμένων ενάντια στο νέο νομοσχέδιο ενώ είμαστε φανατικοί εχθροί όλων των νόμων· αντίστοιχα πολλοί σύντροφοι έχουν διαπραγματευτεί με οδόφραγμα το σώμα τους τους όρους του εγκλεισμού τους («παράνομες» προφυλακίσεις, άρνηση σωματικού ελέγχου, παραμονή σε μία φυλακή), και πολύ καλά έκαναν.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι, από τη συνθήκη που βρισκόμαστε, πολλές φορές είμαστε αναγκασμένοι να μπούμε σε ένα στρατηγικό πόλεμο θέσεων που είναι αναγκαίο κακό εδώ που βρισκόμαστε.

Με αυτή μου την επιλογή, τα πολιτικά χαρακτηριστικά της οποίας συγκεκριμενοποιούνται στον ίδιο τον τίτλο του κειμένου, δίνεται η δυνατότητα να ανοίξει ένα μέτωπο αγώνα σε μια χρονική συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη για όλους μας.

«Ακριβώς, η ποίηση είναι η τέχνη του ατόφιου. Είναι αυτή που παραμένει ανυπότακτη, όταν η τάξη του διαφανούς έχει υποτάξει όλα τα άλλα είδη του λόγου. Όταν οι λέξεις έχουν προσεκτικά απολυμανθεί και στολιστεί σα μαρκησίες της αυλής, αφού θα καταλήξουν στο κρεβάτι του πρίγκιπα, όσο κι αν αυτό τις τρομάζει, και θα παραστήσουν τις σεμνές, θα υποκριθούν ότι έχουν αρετές που έχουν χάσει από καιρό στο βούρκο του συμβιβασμού και της εκπόρνευσης. Η ποίηση ή είναι ασυμβίβαστη ή δεν είναι τίποτα». (Ζαν-Μαρκ Ρουγιάν)

Συντρόφισσες και σύντροφοι, εδώ και καιρό μας εγκλωβίζουν. Από τα αστυνομικά μπλόκα και τα αντιτρομοκρατικά πογκρόμ, στα συμβούλια των οικονομολόγων που εξοντώνουν όσους δε χωράνε στις στατιστικές τους. Από τους έλληνες βιομηχάνους που αντιστέκονται στην επέλαση των πολυεθνικών κολοσσών στηρίζοντας τον όψιμο σοσιαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ, στο καθεστώς έκτακτης ανάγκης, με πολιτικούς που προβάρουν το κοστούμι του υπερ-πατριώτη πάντα δουλικού για το καλό του τόπου, από τους μπάτσους και το στρατό που εξοπλίζονται με όπλα τελευταίας τεχνολογίας για την καταστολή εξεγέρσεων, στις φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Ας πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους: αν κάτι εκμεταλλεύεται το κράτος, αυτό δεν είναι άλλο από την αδράνεια που πλέον έχει μονιμοποιηθεί ως μια φυσιολογική συνθήκη.

Σε λίγο θα είναι πια αργά, και η εξουσία με το μαγικό ραβδί της θα δίνει έλεος μόνο σε όσους γονατίζουν υποτακτικά μπροστά στην παντοδυναμία της.

Το σύστημα οραματίζεται ένα μέλλον όπου οι επαναστάτες θα θάβονται ζωντανοί σε «καταστήματα κράτησης εντατικού σωφρονισμού», μέσα στα οποία θα επιχειρείται η σωματική, ψυχική και ηθική καταστροφή τους.

Ένα πρωτότυπο μουσείο ανθρώπινης φρίκης όπου τα ζωντανά εκθέματα θα έχουν κρεμασμένη πάνω τους την ταμπέλα «παραδείγματα προς αποφυγή», ανθρώπινα πειραματόζωα πάνω στα οποία θα δοκιμαστούν όλες οι σαδιστικές προθέσεις της εξουσίας.

Ο καθένας απαντάει στα διλήμματα και κάνει τις επιλογές του. Ή θεατές σε απομονωμένες πολυθρόνες μιας ευνουχισμένης ζωής ή δράστες των γεγονότων που διαμορφώνουν την εξέλιξη της ιστορίας.

*

Εκείνο το βράδυ με το βλέμμα καρφωμένο στον ορίζοντα είδαμε πολλά αστέρια να πέφτουν διαγράφοντας τις δικές τους χαοτικές διαδρομές. Κι εμείς μετρούσαμε και ξαναμετρούσαμε, κάναμε ευχές, υπολογίζαμε τις πιθανότητες. Το ξέραμε ότι η επιθυμία μας για μια ελεύθερη ζωή έπρεπε να περάσει πάνω από όλα όσα μας καταπιέζουν, μας δολοφονούν, μας καταστρέφουν, γι’ αυτό βουτήξαμε στο κενό, όπως ακριβώς τα αστέρια που βλέπαμε να πέφτουν.

Από τότε άπειρα αστέρια πέσαν, μπορεί να ήρθε η ώρα να πέσει και το δικό μας, ποιος ξέρει; Αν είχαμε έτοιμες τις απαντήσεις δε θα γινόμασταν αυτό που είμαστε αλλά ιδιοτελή καθάρματα που θα διδάσκαμε στους ανθρώπους τρόπους να γίνουν τρωκτικά που τρώγονται μεταξύ τους όπως κάνουν σήμερα.

Τουλάχιστον εμείς παραμένουμε ακόμα απόλυτοι και πεισματάρηδες όπως οι άνθρωποι της πάστας μας. Και όσοι από εμάς με έναν πόνο έκλεισαν τα μάτια τους και ταξίδεψαν μακριά, παραμένουν με το βλέμμα κολλημένο σε εκείνον το βραδινό ουρανό που κοιτάζαμε και εμείς. Και μας βλέπουν να πέφτουμε, αστέρια όμορφα και λαμπερά. Τώρα ήρθε η σειρά μας. Τώρα πέφτουμε χωρίς δισταγμό.

Από τη Δευτέρα 10/11 ξεκινάω απεργία πείνας χωρίς να κάνω βήμα πίσω, με την αναρχία πάντα στην καρδιά μου.

Υπεύθυνο για κάθε μέρα απεργίας πείνας, και ό,τι συμβεί από εδώ και μπρος, είναι το συμβούλιο της φυλακής που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ

ΥΓ. Προς όλους τους «αγωνιστές» των σαλονιών, τους επαγγελματίες ανθρωπιστές, τις «ευαίσθητες» προσωπικότητες της διανόησης και του πνεύματος: προκαταβολικά στα τσακίδια.
                                                                        Νίκος Ρωμανός
Δικαστική Φυλακή Κορυδαλλού,