Στις 24 Οκτώβρη ολοκληρώθηκε το εφετείο της πρώτης δίκης για την επαναστατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Οι σύντροφοι που ανέλαβαν την ευθύνη για την οργάνωση καταδικάστηκαν σε 46 (Μαζιώτης και Γουρνάς) και 49 χρόνια αντίστοιχα (Ρούπα). Ακολούθως, οι σύντροφοι Κορτέσης και Σταθόπουλος έλαβαν ποινή κάθειρξης έξι ετών και κρατήθηκαν, ώστε να εκτίσουν το υπόλοιπο των ποινών τους. Σήμερα, 26 Οκτώβρη, ο εισαγγελέας εφετών Δράκος αποφάσισε την μεταγωγή τους στις φυλακές Κέρκυρας (Κορτέσης) και Αλικαρνασσού (Σταθόπουλος).
Πρόκειται ουσιαστικά για μια νέα ποινή, εντός και πέραν της ποινής που επέβαλλε το δικαστήριο, με τους συντρόφους να καλούνται να την εκτίσουν, σε φυλακές μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, το οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον τους. Ακόμη μια πλευρά του καθεστώτος εξαίρεσης που τιμωρεί και έμμεσα τα αγωνιζόμενα υποκείμενα, μετατρέποντας τα επισκεπτήρια σε απαγορευτική συνθήκη (με όρους απόστασης/κόστους).
Το εφετείο του Επαναστατικού Αγώνα απέδειξε για ακόμη μία φορά, ότι η δράση των επαναστατικών οργανώσεων και η αξιοπρεπής στάση των συντρόφων που είτε συμμετέχουν είτε κατηγορούνται για υποθέσεις, όπως η προαναφερθείσα, ενοχλεί τις δικαστικές αρχές και την πολιτική τους ηγεσία. Η απόφαση για τον Ε.Α. έρχεται σε μία χρονική συγκυρία, όπου οι πολιτικές οικονομικής λιτότητας θίγουν θεμελιώδη κοινωνικά κεκτημένα, σε μία περίοδο που η κοινωνία φτωχοποιείται βίαια και όπου κάθε μορφή αντίστασης ποινικοποιείται και καταστέλλεται. Την στιγμή που η εφαρμογή των Μνημονίων καταργεί κοινωνικά δικαιώματα που κερδήθηκαν με αγώνες και αποκλείει μερίδα του πληθυσμού από βασικά αγαθά, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ περιαυτολογεί για το γεγονός , ότι οι πολίτες δεν τρέφονται από τα σκουπίδια (!) σπαταλώντας δις για αγορές F-16.
Και ενώ η κυβέρνηση – ΣΥΡΙΖΑ εδώ και 3 χρόνια στηρίζει και εμπλουτίζει τις “αντι”-τρομοκρατικές και αντι-εργατικές νομοθεσίες, στην δημόσια σφαίρα εξακολουθεί να πουλάει κοινωνικό προφίλ.
Έχουν θράσος αυτοί που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, όταν την ίδια στιγμή νομοθετούν και εφαρμόζουν την καταστρατήγησή τους.
Οι εσωτερικές διαμάχες δικαστικού σώματος – πολιτικών διαχειριστών, όσο και αν αποτυπώνουν θραύσματα της πολιτικής πραγματικότητας, δεν αναιρούν σε κανένα βαθμό την συστράτευση πολιτικού προσωπικού, δικαστικών και αφεντικών πίσω από την αντιτρομοκρατική νομοθεσία.
Έτσι οι εξοντωτικές ποινές εις βάρος όσων αγωνίζονται αποτελούν στρατηγική επιλογή των εγχώριων και διεθνών πολιτικών και οικονομικών ελίτ, οι οποίες με τον τρόπο αυτό αποπειρώνται αφενός να εξοντώσουν τους συντρόφους που επέλεξαν να αναμετρηθούν με το καπιταλιστικό κτήνος και αφετέρου να στείλουν ένα μήνυμα στο ευρύτερο κοινωνικό σώμα.Πρόκειται για εκείνες τις πλατιές κατασταλτικές προβλέψεις των τρομονόμων που θέτουν στο στόχαστρο όχι μόνο το ίδιο το αγωνιζόμενο υποκείμενο αλλά και τους οικείους του.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ !
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΙΚΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ
