Συνέχεια ανάγνωσης Σπρέι στους τοίχους της Κυψέλης για την υπόθεση των Leroy, για καταλήψεις και για την εργατική δολοφονία στην ΛΑΡΚΟ →

Γέφυρα Μουστοξύδη:

Πλατεία Γκύζη:
Πλατεία Κυψέλης:

Την Παρασκευή 12/7/19, στο κατάστημα της Leroy Merlin στο Ρέντη μια απλή απόπειρα απαλλοτρίωσης εμπορευμάτων αξίας 180 ευρώ από 2 αναρχικούς συντρόφους λειτουργεί ως αφορμή ώστε η διοίκηση της Leroy Merlin, σε αγαστή συνεργασία με την εταιρεία security OVIT Α.Ε και τους κρατικούς μηχανισμούς να διαμορφώσουν ένα κακοστημένο σκηνικό με πολλαπλές στοχεύσεις:

• τη μεθοδευμένη στοχοποίηση του συντρόφου-εργαζομένου στο συγκεκριμένο κατάστημα Γιάννη Α, με αφορμή την ενεργή πολιτική-συνδικαλιστική δράση, ως «άμεσου συνεργού σε ληστρική κλοπή»

• την κακουργηματική δίωξη των 2 συντρόφων, Χρ. Κορτέση και Θύμιου Ε. και την προφυλάκιση του πρώτου για «ληστρική κλοπή» με αφορμή την αφαίρεση εμπορευμάτων αξίας 180 ευρώ

• τη δίωξη 4 συντρόφων για την αλληλέγγυα στάση τους και την προσπάθειά τους να συνδράμουν οικονομικά τους 2 συντρόφους, και να καταγγείλουν την 3ωρη αιχμαλωσία τους από τους υπαλλήλους της OVIT και τον ιδιοκτήτη της, Κωσταντίνο Δρίβα.

Συνοπτικά, οι Χρ. Κορτέσης και Θύμιος Ε. υποδεικνύονται ως «ύποπτοι» και κατ’ εντολή τηςLeroy Merlin οδηγούνται από την εταιρεία ασφάλειας OVIT Α.Ε στο «δωματιάκι ασφαλείας»για να διευθετηθεί το ζήτημα με την απόδοση του απαιτούμενου χρηματικού ποσού. Ενώ η διαφορά φαίνεται να επιλύεται και οι σύντροφοι δέχονται να αποδώσουν στο ακέραιο τα χρήματα, ειδοποιώντας και οικείους τους να τα προσκομίσουν, ο πρώην καραβανάς και συν-ιδιοκτήτης της OVIT, Κ. Δρίβας, αρχίζει ν’ απειλεί και να τους εκβιάζει με χρήση ψυχολογικής-σωματικής βίας ώστε να κατονομάσουν τον σύντροφο-εργαζόμενο Γ.Α. ως «συνεργό» τους,επιχειρώντας να σκηνοθετήσουν μια «αιτιολογημένη» απόλυση ή την εξώθηση σε παραίτηση ενός εργαζόμενου στοχοποιημένου από την εργοδοσία για την ενεργή πολιτική-συνδικαλιστική του δράση στο χώρο του εμπορίου και στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες. Οι 2 σύντροφοι αρνούνται να νομιμοποιήσουν την μεθόδευση των αφεντικών και ο Δρίβας τους απειλεί με την εμπλοκή της ΕΛ.ΑΣ., εκμεταλλευόμενος χυδαία το γεγονός της αναστολής ποινής του Χρ.Κορτέση για προηγούμενη καταδίκη του από ειδικό τρομοδικείο με την κατηγορία συμμετοχής στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας», και επιχειρεί με την βία την παρακράτησή τους στο χώρο. Οι 2 σύντροφοι έχοντας επιστρέψει τα προϊόντα, απαιτούν την αποδέσμευσή τους.3 ώρες αργότερα, η παρουσία αλληλέγγυων συντρόφων που προσέτρεξαν για να σταθούν αλληλέγγυοι, επέφερε την αποδέσμευσή τους από την αυθαίρετη παρακράτηση.Η τρομοκρατία των αφεντικών γρήγορα δίνει πάσα στην εκδικητικότητα του κράτους. Την ίδια μέρα, η ΕΛ.ΑΣ διαβιβάζει στην Εισαγγελία Πειραιώς δικογραφία που αφορά σε 3 πλημμελήματα:κλοπή, παράνομη χρήση βίας, σωματικές βλάβες. Στις 13/7, ο σύντροφος Χρ. Κορτέσης συλλαμβάνεται στο κέντρο της Αθήνας, από μπάτσους που του φορούν κουκούλα και τον οδηγούν με περιπολικό όπου και τον ξυλοκοπούν κατά τη σύλληψή του μέχρι να καταλήξουν στην Ασφάλεια Πειραιά. Ταυτόχρονα, πραγματοποιείται μια τρομοκρατικού τύπου έρευνα στο σπίτι του με την παρουσία πολυπληθών αστυνομικών δυνάμεων και στήνεται μια ολόκληρη παράσταση διώξεων και καταστολής γύρω από κάποια ηλεκτρολογικά εργαλεία αξίας 180 ευρώ! Η αφορμή καταδεικνύει από μόνη της την φτήνια αυτής της φαρσοκωμωδίας που, όμως,δεν παύει να είναι επικίνδυνη σε μια πραγματικότητα γενικευμένης καταστολής.

«…ενόψει της οικονομικής αδυναμίας του για την αποκομιδή επαρκούς εισοδήματος βιοπορισμού του, προκύπτει δε σκοπός του για πορισμό παράνομου εισοδήματοςκαι ροπή του προς διάπραξη εγκλημάτων κλοπής και ληστείας ως στοιχείο της προσωπικότητάς του…».

Συνέλευση αναρχικών συλλογικοτήτων, συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυων

ανακριτής Γ. Παντελίδης

«Οπότε σημασία δεν έχει τι κάνεις, αλλά το ποιος είσαι. Είσαι τοξικόεξαρτημένος και κατέχεις μικροποσότητες ναρκωτικών; Μέσα. Είσαι εφοπλιστής και μεταφέρεις τόνους ναρκωτικών; Έξω. Είσαι ο x άνεργος και χρωστάς λίγα ευρώ στο δημόσιο; Μέσα. Είσαι ο Αριστείδης Φλώρος στέλεχος επιχειρηματικού ομίλου και έχεις υπεξαιρέσει 256 εκατομμύρια ευρώ;Μα φυσικά Έξω. Είσαι αναρχικός και αμφισβητείς το σύστημα; Μέσα. Είσαι μπάτσος και  εκτελείς δεκαπεντάχρονους αναρχικούς; Φυσικά Έξω. Είσαι γυναίκα και αντιστέκεται στον βιασμό σου; Μέσα. Είσαι επιχειρηματίας μέγας μαστροπός; Έξω. Και τα αντιπαραδείγματα δεν τελειώνουν.» αναρχικός Χρ.Κορτέσης

Η κρατική εκδικητικότητα παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τους νόμους και τους λειτουργούς της ταξικής δικαιοσύνης. Η εισαγγελέας Μ. Αγγελούδη μετατρέπει την αρχική κατηγορία της κλοπής στο κακούργημα της «ληστρικής κλοπής» με σκοπό την άμεση προφυλάκισή Χρ. Κορτέση, η όποια και τελικά πραγματοποιείται στις 16/7. Η αιτιολόγηση της προφυλάκισής του στηρίζεται ουσιαστικά στην κρίση του ανακριτή Παντελίδη ότι η πολιτική διαδρομή του Χρ. Κορτέση και η δεινή οικονομική του κατάσταση τον καθιστούν ύποπτο για τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Ξεκάθαρα ταξικό πρόσημο μιας δικαιοσύνης που, τις ίδιες ακριβώς ημέρες, αφήνει ελεύθερο τον Γάλλο επιχειρηματία Hugues Mulliez, μέλος της οικογένειας Mulliez, ιδιοκτήτριας των Leroy Merlin παγκοσμίως, με εγγύηση 50.000 ευρώ για τον θάνατο 2 ατόμων και τον βαρύ τραυματισμό ενός τρίτου, και την εγκατάλειψη τους, με το ιδιόκτητο σκάφος του στο Πόρτο Χέλι. Στην ουσία, η κλοπή από έναν προλετάριο αναλώσιμων αντικειμένων αξίας μερικών δεκάδων ευρώ αποτιμάται ως πράξη άξια εγκάθειρξης, σε αντιδιαστολή με την αφαίρεση δύο ζωών από έναν μεγαλομέτοχο, που αποτιμάται ως άξια εξαγοράς και απεριόριστης ελευθερίας. Και η ειδική διαχείριση του συντρόφου Χρ. Κορτέση δεν οφείλεται μόνο στην ταξική του θέση, την οποία δυσχεραίνει και η αδυναμία εύρεσης εργασίας λόγω της δέσμευσης του τραπεζικού του λογαριασμού ως άλλο ένα από τα πολλά μέτρα οικονομικής εξόντωσης που επιβάλλονται σε όσους έχουν κατηγορηθεί ως μέλη ένοπλων οργανώσεων. Η δίωξη του Χ.Κ έχει ξεκάθαρα φρονηματικό χαρακτήρα αφού επιχειρείται να τιμωρηθεί παραδειγματικά και να εξοντωθεί το πείσμα του αγώνα, η μακροχρόνια πολιτική και κοινωνική δράση ως αναρχικός αγωνιστής.

Παράλληλα, η εισαγγελέας Αγγελούδη ασκεί διώξεις σε άλλα 5 άτομα. Για να δέσει και το γνωστό εισαγγελικό τρομοσενάριο, ανασύρεται και η συνήθης καταδοτική πρακτική του «ανώνυμου τηλεφωνήματος», ώστε να ταυτοποιηθεί και ο αναρχικός σύντροφος Παύλος Χ. για την συμμετοχή του στο περιστατικό ενώ η (ψευδο)μαρτυρική κατάθεση του Δρίβα αποτελεί ικανή ένδειξη ώστε και ο σύντροφος-εργαζόμενος στη Leroy Merlin να βρεθεί στη θέση του κατηγορούμενου με την κακουργηματική κατηγορία της «άμεσης συνέργειας σε ληστρική κλοπή».Συνολικότερα, η παρουσία των υπόλοιπων 3 διωκόμενων συντρόφων (Θύμιου Ε, Γιάννη Α, Παύλου Χ.) μπροστά στον ανακριτή Παντελίδη και η υπεράσπιση της πολιτικής τους δράσης, έριξαν το απαραίτητο φως στις μεθοδεύσεις των Leroy Merlin-OVIT A.E και όρθωσαν ανάχωμα απέναντι στα στημένα κατηγορητήρια των διωκτικών-εισαγγελικών μηχανισμών (στον Θύμιο Α. Επιβλήθηκαν εριοριστικοί όροι παρουσίας στο ΑΤ ενώ οι άλλοι 2 αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς περιοριστικούς όρους).

Η ασφάλεια, της ασφάλειας, την ασφάλεια, ω! Ιδιοκτησία!

Στο σκεπτικό της προφυλάκισης του Χρ. Κορτέση διαφαίνεται η έντονη προσπάθεια των δικαστικών μηχανισμών να ποινικοποιήσουν την αλληλεγγύη, τις φιλικές/συντροφικές 2 -σχέσεις και να εγκληματοποιήσουν κινήσεις αλληλεγγύης μεταξύ ανθρώπων εγκολπώνοντάς τις σεδήθεν «οργανωμένες συμμορίες» και «δίκτυα υπόθαλψης εγκληματιών». Για άλλη μια φορά, το καθεστώς χρησιμοποιεί συγκεκριμένες υποθέσεις ως δοκιμαστικούς σωλήνες για τη διεύρυνση της εφαρμογής του τρομονόμου 187 και της στοιχειοθέτησης της εγκληματικής οργάνωσης (προτροπή, ηθική αυτουργία, συνέργεια κ.α) ώστε ν’ αναμετρηθεί με τους δηλωμένους αντιπάλους του βασισμένο στα τρομοσενάρια και τα ιδεολογήματά του. Σε σενάρια που βαφτίζουν την αλληλεγγύη «υπόθαλψη εγκληματία», τις συντροφικές σχέσεις «συμμορίες», την αντίσταση στον βασανισμό «παράνομη βία»,την απόπειρα κλοπής «ληστρική επιδρομή από κοινού».

Οι εταιρείες security και το ευρύτερο σύμπλεγμα εταιρειών που εμπορεύονται το λεγόμενο «αγαθό της ασφάλειας» αποτελούν έναν ιδιωτικό στρατό ρουφιάνων και εντολοδόχων των απανταχού αφεντικών με σαφή ταξικό προσανατολισμό. Δεν περιφρουρούν απλά τις περιουσίες και τα κέρδη των αφεντικών αλλά ρουφιανεύουν και όσους εργαζόμενους-ες μπαίνουν στο μάτι των αφεντικών.

Αυτά τα χαρακτηριστικά τους, τους καθιστούν αναπόσπαστο συμπλήρωμα και σύμμαχο της κρατικής καταστολής και των μηχανισμών της. Γι’ αυτό και η κατάθεση του Δρίβα (πρώην λοχαγού του ελληνικού στρατού, εκπαιδευμένο στον τομέα της άντλησης και διαχείρισης στρατιωτικών πληροφοριών κατά τα πρότυπα του ΝΑΤΟ) είναι αρκετή ώστε να συγκροτηθεί το ευφάνταστο εισαγγελικό σενάριο. Η πρόσφατη τοποθέτηση εξάλλου του πρώην επικεφαλής της πολυεθνικής εταιρείας security G4S Π. Κοντολέων ως διευθυντή της ΕΥΠ, είναι δηλωτική όλων αυτών που περιγράφονται. Η Leroy Merlin και κάθε αφεντικό, φροντίζουν να πληρώνουν για την προστασία των κερδών τους γιατί έχουν άλλωστε χιλιάδες λόγους να φοβούνται για αυτήν. Η απαλλοτρίωση από supermarket/ πολυκαταστήματα αποτελούσε και αποτελεί μια ευρέως διαδεδομένη κοινωνική πρακτική κάλυψης καθημερινών αναγκών με προϊόντα που οικειοποιούνται χωρίς την πληρωμή του απαιτούμενου αντιτίμου. Ως αναρχικοί/ες, αντιλαμβανόμαστε την απαλλοτρίωση ως ένα ευρύτερο πολιτικό πρόταγμα στην κατεύθυνση της κατάργησης της ιδιοκτησίας και κάθε εκμεταλλευόμενης σχέσης.

Και σ’ αυτόν τον πόλεμο ζωής και θανάτου, δεν θα βάλουμε τα κέρδη των αφεντικών πάνω από τις ζωές και τις ανάγκες μας, πάνω την ελευθερία μας. Η γαλλική πολυεθνική εταιρεία Leroy Merlin ανήκει στην κλίκα των πλουσίων αυτού του κόσμου και ο κατάλογος των «βέλτιστων εργοδοτικών πρακτικών» είναι μακρύς: τα δεκάδες εργατικά ατυχήματα που συμβαίνουν καθημερινά στα καταστήματά της και κοστίζουν ανυπολόγιστα στη σωματική και ψυχολογική ακεραιότητα εκατοντάδων εργαζομένων σ’αυτήν. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος που έχει μαζί με άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, η επιβολή 9ωρου εργασίας, η απόλυση εργαζόμενης που πάσχει από σκλήρυνση κατά πλάκας για «μειωμένη απόδοση», η συνεργασία της με δουλεμπορικές εταιρίες π.χ. Man Power η εκμετάλλευση δεκάδων ενοικιαζόμενων μισθωτών σκλάβων στα κάτεργά της. Ας μιλήσουμε με τους όρους τους λοιπόν.

Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι τα αφεντικά, το κράτος και οι αστυνομικοί-διωκτικοί του μηχανισμοί έχουν αναπτύξει μια σταθερή,περιφρουρημένη και σφιχτή δομή με πρόθεση να τελούν επανειλημμένα την βίαιη και ληστρική επιδρομή σε βάρος των εκμεταλλευομένων αυτής της κοινωνίας με τρόπο συστηματικό και μεθοδικό μέσω της φορολογίας, της μισθωτής σκλαβιάς, της λεηλασίας της φύσης κ.α και διαθέτουν ένα πλέριο δίκτυο διαθέσιμων δραστών που συμμετέχουν ή στηρίζουν συνειδητά και κατά συρροή το διαχρονικό αυτό έγκλημα. Ας ψάξουν, λοιπόν, για συμμορίες στον καθρέφτη τους!

Ενάντια στο δόγμα «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» των κυρίαρχων,

η αλληλεγγύη θα τους τσακίσει!

Η στοχοποίηση του πολύμορφου αναρχικού κινήματος, η προσπάθεια εγκληματοποίησης των κοινωνικών-ταξικών αγώνων, η στοχοποίηση και απόπειρα εξόντωσης αγωνιστών-ριών, το τσάκισμα κάθε έκφανσης αυτοοργανωμένου και ακηδεμόνευτου αγώνα, η τρομοκράτηση και ο αφοπλισμός των κινημάτων βρίσκονται στον πυρήνα του δόγματος «τάξη-ανάπτυξη-ασφάλεια» που υπηρετεί εδώ και χρόνια το πολιτικό προσωπικό του ελληνικού κράτους εν μέσω συστημικής καπιταλιστικής κρίσης. Από τις κραυγές για πάταξη της ανομίας και το καθάρισμα των «σκουπιδιών» από τα Εξάρχεια, τις πρόσφατες επιχειρήσεις-υπερπαραγωγές εκκένωσης προσφυγικών καταλήψεων και αυτοοργανωμένων δομών, τον εξοστρακισμό εκατοντάδων μεταναστ(ρι)ών στη «φιλοξενία» των στρατοπέδων συγκέντρωσης, την απαγωγή του αναρχικού Δημήτρη Χ., την καταστολή των κινητοποιήσεων ενάντια στην εγκατάσταση αιολικής βιομηχανίας στην Καρδίτσα και τα Άγραφα, την τρομοκράτηση των τοπικών αντιστάσεων (χτύπημα της πορείας γειτονιάς στο Κουκάκι ενάντια στο AirBnB και την τουριστική ανάπλαση) ως την ποινικοποίηση της απεργίας, την κατάργηση του ασύλου, την φρονηματική δίωξη με κριτήριο την πολιτική τους ταυτότητα 20 πρώην και νυν πολιτικών κρατουμένων για λόγους δημόσιας έκφρασης της αλληλεγγύης σε αγώνες εντός της φυλακής, το κράτος και τα αφεντικά οικοδομούν το σύγχρονο ολοκληρωτικό πλαίσιο αντιμετώπισης κάθε κοινωνικής εστίας αμφισβήτησης και αγώνα.

Οι πολύμορφοι και αυτοοργανωμένοι κοινωνικοί-ταξικοί αγώνες είναι οι δικές μας συλλογικές ανάσες. Ανάσες ανυποταξίας και συντροφικότητας, ανάσες ανταρσίας και αλληλεγγύης των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αυτού του κόσμου απέναντι στην συνθήκη ασφυξίας που επιβάλλει η κυριαρχία κράτους και αφεντικών πάνω στις ζωές μας. Είμαστε συλλογικά παρόντες και παρούσες στο μέτωπο του κοινωνικού – ταξικού πολέμου. Δεν αφήνουμε κανέναν σύντροφο μόνο του απέναντι στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις, καμία αγωνιζόμενη ανυπεράσπιστη απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, απέναντι σε αυτούς που διαπράττουν την μεγαλύτερη και διαρκή ληστεία σε βάρος της ίδιας της ζωής μας.

Ενάντια στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις τους,

καμία πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη.

Να τσακίσουμε την τρομοκρατία κράτους και αφεντικών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ

Χρ. ΚΟΡΤΕΣΗ

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ

Συνέλευση αναρχικών συλλογικοτήτων, συντρόφων, συντροφισσών και αλληλέγγυων

Αφίσες και κείμενα εναντια στις εκλογές που μοιράζουμε και κολλάμε στις γειτονιές μας.

  «Όταν πεθαίνει ο βασιλιάς μη χαίρεσαι λαουτζίκο.

Μη λες πως θαν’ καλύτερος ο νυν από τον τέως.

Πως θάναι το λυκόπουλο καλύτερο από τον λύκο.

Τότε μονάχα να χαρείς: αν θάναι ο τελευταίος…». 

κ. Βάρναλης

Καλώς ήρθατε στην πραγματικότητα…

Απο το 2010 και μετά ,όταν φάνηκε ξεκάθαρα που κατευθύνονται η διαχείριση της κρίσης και οι συνέπειες της, η κυρίαρχη αφήγηση καθιέρωνε την Ελλάδα σαν τη φτωχή χώρα που δέχεται πιέσεις από εξωθεν δυνάμεις, όπως το ΔΝΤ και την ΕΕ, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις κινήσεις του κεφαλαίου. Σε όλο αυτό το διάστημα, θεσμοθετήθηκαν μέτρα σε βάρος των από τα κάτω, που ευνόησαν μερίδιο του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου. Ενός κεφαλαίου, που ποτέ στην ιστορία δεν έχει παραχωρήσει το ελάχιστο των κερδών του, παρα μόνο για να αμβλύνει τις όποιες αντιδράσεις των εκμεταλευόμενων.

Η απάντηση μεγάλης μερίδας κόσμου, που έβλεπε διεκδικήσεις κερδισμένες με αγώνα να χάνονται εν μια νυκτί ήταν να βρεθεί στο δρόμο, όπου παρα τη σκληρή καταστολή, οργανώθηκε σε συνελεύσεις γειτονιάς,συμμετείχε σε συγκρούσεις κατα τη διάρκεια μεγάλων διαδηλώσεων.

Αργότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ , χρησιμοποιώντας τη συμμετοχή του στις κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων (ενισχύοντας κ μ’ αυτόν τον τρόπο το”ανατρεπτικό/φιλολαϊκό”προφίλ του), σαν απο μηχανης θεός ,υποσχέθηκε να “σκίσει τα μνημόνια”. Σύντομα μετά την εκλογή του, οι όποιες αυταπάτες για “την ελπίδα που έρχεται” διαλύθηκαν και όσοι έδειξαν εμπιστοσύνη στις προθέσεις του , ή απλά δεν έβρισκαν κάπου αλλού προοπτική βελτίωσης , επέστρεψαν απογοητευμένοι στην πρότερη κατάσταση της μιζέριας, του ατομισμού και της ματαιότητας. Μια ευνοϊκή συνθήκη για την εκκόλαψη και ενεργοποίηση συντηρητικών αντανακλαστικών ,που σε διάφορες περιπτώσεις συνέδραμαν στην όξυνση του κοινωνικού εκφασισμού.

Το κράτος έχει συνέχεια…

Η ” αριστερή παρένθεση ” έρχεται να επιβεβαιώσει πως το κράτος έχει συνέχεια. Είτε με την πιο επιθετική διαχείρηση της ΝΔ, είτε με την επικοινωνιακά πιο ήπια διαχείριση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η ουσία δεν αλλάζεi : η φτωχοποίηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας αποτελεί πλέον δεδομένο, παράλληλα με την αύξηση των κερδών αυτών που μας ζητάνε να βάλουμε πλάτη ώσπου να περάσει η μπόρα.

Το κράτος και οι μηχανισμοί του,όποια πολιτική κ αν ακολουθούν, δημιουργούν το ίδια αδιέξοδα για όσους δεν χωράνε στο ασφυκτικό περιβάλλον της δημοσιονομικής και καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Η εικόνα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού συντίθεται, από εργασιακή καταπίεση και εργοδοτική τρομοκρατία, ελέγχο και επιτήρηση σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, καταστολή των αγώνων και ενίσχυση του νομοθετικού οπλοστασίου .

Το παραμύθι των εκλογών…

Στα τελευταία εκλογικά πανηγύρια, παρατηρήθηκαν ολοένα αυξανόμενα ποσοστά αποχής που έτειναν στο 60 % , καθιστώντας την εκλογική διαδικασία σε δημοτικό κ περιφερειακό επίπεδο σε υπόθεση λίγων. Και ενώ έχουμε την περιφρόνηση του πολιτικού συστήματος ταυτόχρονα οι κοινωνικές αντιστάσεις και αντιδράσεις απέναντι σε μέτρα που είτε θεσπίστηκαν, είτε εφαρμόστηκαν την τελευταία τετραετία , δε θυμίζουν σε τίποτα εκείνες της περιόδου ’10-’12.

Παρ’όλα αυτά όσο κι αν η αποχή αποτελεί μιά πολιτική δήλωση, η αδυναμία μετουσίωσης της σε κάτι συλλογικό την καθιστά άλλη μία πράξη ανάθεσης των ζωών μας στα χέρια άλλων. Για εμάς η αποχή δε μεταφράζεται σε πολιτική απραξία και αδιαφορία, αλλά σε μια άρνηση των δημοκρατικών θεσμών και κάθε εξουσίας . Δεν αποτελεί προσωπική υπόθεση αλλά άλλη μία αντίσταση που υψώνουμε απέναντι στην κυριαρχία. Καθημερινά μέσα από τους χώρους εργασίας μας, τα σχολεία, και τις γειτονιές μας αυτοοργανωνόμαστε και αγωνιζόμαστε συλλογικά , χωρίς αρχηγούς και ειδικούς, προσπαθώντας να σπάσουμε στην πράξη τις λογικές της ανάθεσης, της ιεραρχίας, της πατριαρχίας και της εκμετάλλευσης.

Ο κόσμος δεν κερδίζεται με εκλογές

Μόνο συλλογικά μπορούμε εμείς οι από τα κάτω, να σταθούμε ισότιμα και έμπρακτα ο ένας δίπλα στον άλλο, να αγωνιστούμε και να χτίσουμε κοινότητες ισότητας και αλληλεγγύης.

Η αποχή απο την εκλογική διαδικασία να μην ταυτιστεί με την αδιαφορία αλλά να μετουσιωθεί σε επιλογή οργάνωσης κ δράσης με αντιιεραρχικά χαρακτηριστικά ,πέρα απο διαχωρισμούς φύλου κ φυλής.

Αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο,να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας

Για την κοινωνική επανάσταση και απελευθέρωση

Αντεθνική πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις

ΠΟΡΕΙΑ, Σάββατο 17/3, 12.00, σταθμός ΗΣΑΠ ΘΗΣΕΙΟΥ

Ακολουθεί το κείμενο του καλέσματος:

Η εκκένωση και κατεδάφιση της κατάληψης ΤΕΡΜΙΤΑ στον Βόλο στις 4/1/18, οι 11 αστυνομικές εκκενώσεις καταλήψεων τα τελευταία τρία χρόνια της αριστερής διακυβέρνησης (6 αντιεξουσιαστικές και 5 στέγασης προσφύγων/μεταναστών), οι φασιστικές επιθέσεις στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Σχολείο (η οποία αποκρούστηκε) και στην κατάληψη LIBERTATIA με αποτέλεσμα τον εμπρησμό της κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη στις 21/1, η αντίστοιχη φασιστική επίθεση (που επίσης αποκρούστηκε) στο κατειλημμένο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ κατά τη διάρκεια του εθνικιστικού συλλαλητηρίου στην Αθήνα στις 4/2 καθώς και οι μετέπειτα επιθέσεις στις καταλήψεις Λέλας Καραγιάννη 37 στην Κυψέλη, Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω Κάτω Πατησίων, Παναιτωλίου 21 στο Κουκάκι και στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Φαβέλα στον Πειραιά κάνουν σαφές ότι οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι βρίσκονται σταθερά στο στόχαστρο κράτους και φασιστών.
Οι καταλήψεις είναι αγκάθια για κάθε εξουσία γιατί δεν είναι απλά ένα μέσο αγώνα αλλά το ίδιο του το περιεχόμενο. Είναι η αμφισβήτηση της ιδιοκτησίας, των ηγεσιών, των εμπορευματικών σχέσεων, της διαμεσολάβησης, κάθε είδους διάκρισης και διαχωρισμού. Είναι η απαλλοτρίωση-επανοικειοποίηση ενός τμήματος του κλεμμένου χώρου και χρόνου μας. Είναι τόποι δημιουργίας ριζοσπαστικών κοινοτήτων αγώνα ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο, την πατριαρχία, κάθε μορφή εξουσίας. Είναι πεδία συλλογικοποίησης και συνδιαμόρφωσης μέσα από οριζόντιες-αντιιεραρχικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Είναι εργαστήρια χειραφέτησης της καθημερινής ζωής, δημιουργικότητας, αυτομόρφωσης, ανάπτυξης σχέσεων βασισμένων στη συντροφικότητα, την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη.

“Εθνική ενότητα” σημαίνει υποταγή των εξουσιαζόμενων στους εξουσιαστές τους. Σημαίνει κάθε μέρα να βυθιζόμαστε στην κανονικότητα της “ειρήνης” των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών ως αναλώσιμα γρανάζια για την “εθνική” τους “ανάπτυξη” και άλλο τόσο να στοιχιζόμαστε ως αναλώσιμοι υποτακτικοί στις πολεμικές τους προσταγές. Σημαίνει στοχοποίηση του “εσωτερικού εχθρού”. Σημαίνει παρανομοποίηση, υποβιβασμός και εγκλεισμός των μεταναστ(ρι)ών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σημαίνει εχθρότητα για τους καταπιεσμένους και τις εκμεταλλευόμενες στην άλλη πλευρά των συνόρων.
Στο διάστημα που διανύουμε η έκκληση για “εθνική ομοψυχία” εντείνεται στο πλαίσιο των διακρατικών διαπραγματεύσεων για τη λέξη “Μακεδονία” στην ονομασία του γειτονικού κράτους και της σύγκρουσης συμφερόντων για τις ΑΟΖ στο Αιγαίο με το τούρκικο κράτος: εθνικιστικά συλλαλητήρια, κρατική και μιντιακή προπαγάνδα, συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων, «θερμά επεισόδια». Σε ένα περιβάλλον ευρύτερων κυριαρχικών αναδιατάξεων ισχύος και συμμαχιών από τη Μέση Ανατολή μέχρι τα Βαλκάνια.

Απέναντι στα εθνικά ιδεώδη και κάθε άλλο ιδεολόγημα της κυριαρχίας, προτάσσουμε την αλληλεγγύη και τους κοινωνικούς/ταξικούς αγώνες των «από κάτω» ενάντια στην εξουσιαστική-καπιταλιστική-πατριαρχική βαρβαρότητα. Κανένα έθνος δεν μας ενώνει και κανένα όνομα δεν μας χωρίζει. Δεν πολεμάμε για γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα, κρατών και πολυεθνικών. Εθνικόφρονες μακεδονομάχοι, πατριώτες κάθε πολιτικής απόχρωσης, απόστρατοι αξιωματικοί, παπαδαριό, φασίστες, στεκόμαστε απέναντι σας. Κρατικές και παρακρατικές συμμορίες κάτω τα ξερά σας από τις καταλήψεις.