ΣΑΒΒΑΤΟ  13/6 – ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΛΑΤΑΚΙ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ, 12:30

ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ

ΣΑΒΒΑΤΟ  13/6 – ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΛΑΤΑΚΙ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ, 12:30

Η παραπάνω αφίσα κολλιέται στις γειτονιές της Αθήνας. Όταν τυπώθηκε οι δολοφονημένοι εργάτες ήταν τρεις. Δυστυχώς ακολούθησε και ο τέταρτος…

ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ & ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΕΡΓΑΤΕΣ
(και η συμμορία του Λάτση δεν θα μπορούσε να είναι η εξαίρεση…)

Μετά την έκρηξη στα Ελληνικά Πετρέλαια (κορυφαίος όμιλος στη Ν/Α Ευρώπη στον τομέα της ενέργειας που ανήκει στη συμμορία Λάτση και στο Ελληνικό Δημόσιο) οι εργάτες Μπάμπης Δευτεραίος 41 ετών, Αντώνης Αβράμπου 27 ετών και Κώστας Μαγγούρας 31 ετών εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ και ο Ντελιλάι Ραμαντάν 40 χρόνων εργαζόμενος σε εργολαβικό συνεργείο έχασαν τη μάχη με τη ζωή, ενώ άλλοι δύο τραυματίστηκαν σοβαρά.

Το εργοδοτικό αυτό έγκλημα δεν είναι το μοναδικό στο συγκεκριμένο κάτεργο, αλλά ούτε και στα υπόλοιπα του “ελληνικού παραδείσου” (1992 εγκαταστάσεις ΠΕΤΡΟΛΑ στην Ελευσίνα, συμφερόντων Λάτση, 14 άνθρωποι καίγονται ζωντανοί και άλλοι 10 τραυματίζονται σοβαρά. Δύο χρόνια αργότερα όλοι οι υπεύθυνοι αθωώνονται). Ήδη τα αφεντικά των ΕΛΠΕ, εργολάβοι, πουλημένοι εκπρόσωποι των εργαζομένων και θεσμικοί παράγοντες έσπευσαν να μιλήσουν για “ανθρώπινο σφάλμα”, έριξαν δηλαδή τις ευθύνες στους ίδιους τους εργαζόμενους ή στην “κακιά στιγμή”, μοίρασαν κροκοδείλια δάκρυα, έδωσαν υποσχέσεις για οικονομική αποκατάσταση των οικογενειών και όταν (και αν) ζητηθούν οι ευθύνες ο ένας θα πετάει το μπαλάκι στον άλλο.

Α ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΟΜΩΣ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΟΧΟΥΣ. Ο μικρός χρόνος που προσδιορίζουν τα ΕΛΠΕ για να ολοκληρωθούν οι εργασίες (η διοίκηση πίεζε η διαδικασία της συντήρησης που συνήθως διαρκεί 40 ημέρες να ολοκληρωθεί σε 23), η μείωση προσωπικού, τα εξαντλητικά ωράρια που φτάνουν και τις 16 ώρες την ημέρα, οι εργολαβίες που εξασφαλίζουν πιο φτηνούς μισθούς, οι εκπτώσεις στα μέτρα ασφαλείας, ήταν σίγουρο ότι θα οδηγούσαν εδώ. Η μείωση του εργατικού κόστους είναι για τον όμιλο Λάτση και το Ελληνικό Δημόσιο ένα από τα βασικά επίδικα για τη διασφάλιση της κερδοφορίας, για να μπορεί αυτή η δράκα των μεγαλοαστών να διαφημίζεται από τα μμε και τους οικονομικούς αναλυτές ως οι «πρωταθλητές της ελληνικής οικονομίας».

Οι εργοδοτικοί αυτοί κανόνες είναι όμως και η πραγματικότητα που γνωρίζουμε τοσα χρόνια οι εργαζόμενοι των περισσότερων κλάδων. Η κατακρεούργηση των εργατικών δικαιωμάτων, τα νέα μέτρα, οι απολύσεις, η μαύρη εργασία, οι εκβιασμοί, οι θυσίες μας για την πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη, δίνουν ζωή στο κεφάλαιο και το κράτος, ξεζουμίζοντας τους εργαζόμενους, ντόπιους και μετανάστες.

Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΜΥΡΙΖΕΙ ΘΑΝΑΤΟ

Απέναντι στην επίθεση των απανταχού αφεντικών, εμείς, η τάξη των καταπιεσμένων, να απαντήσουμε με αυτοοργανωμένους αγώνες μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς. Γιατί κανένας από εμάς δεν περισσεύει, καμία από εμάς δεν είναι αναλώσιμη. Να αντεπιτεθούμε στο ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, στα κράτη και τις διακρατικές συμμαχίες που θέλουν να ορίζουν τη ζωή και το θάνατό μας.

Αναρχικοί και Κομμουνιστές από τις γειτονιές

της Κυψέλης και του Γκύζη,
Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Άνω Κάτω Πατησίων

Η αφίσα σε pdf sak-elpe11 copy-1

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
ΤΡΙΤΗ 10 ΜΑΡΤΙΟΥ στις 8.30 π.μ.
στην Επιθεώρηση Εργασίας Αγίας Παρασκευής (Μεσογείων 427)

ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΒ ΤΗΣ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ!

ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΛΗΨΗ  ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ ΕΛΕΝΗΣ Σ.από την επιχείρηση «ΑΒ Βασιλόπουλος»

Η συναδέλφισσα Ελένη Σ. απολύθηκε εκδικητικά από την επιχείρηση ΑΒ Βασιλόπουλος την Δευτέρα 16/2 μετά από ταπεινωτική συμπεριφορά εις βάρος της από τον διευθυντή καταστήματος Χολαργού. Η Ελένη εργαζόταν επί 15 συναπτά έτη ως 4ωρη (σε Αγ.Παρασκευή, Παπάγο, Χολαργό) και διεκδίκησε με αξιοπρέπεια τα δικαιώματά της: αντέδρασε στις απειλές που δεχόταν προσωπικά από τον διευθυντή καταστήματος, απαίτησε το 10λεπτο διάλειμμα που δικαιούνται οι 4ωροι εργαζόμενοι, διαμαρτυρήθηκε για τις απλήρωτες υπερωρίες (και την τακτική να χτυπούν οι προϊστάμενοι τις κάρτες της βραδινής βάρδιας και να την κρατούν ετσιθελικά άλλη μισή ώρα στο μαγαζί), υπερασπίστηκε ανοιχτά την κυριακάτικη αργία. Παρά τις συνεχείς πιέσεις από τον διευθυντή καταστήματος ώστε να παραιτηθεί (προσφιλής τακτική των εργοδοτών στο εμπόριο για ν’ αποφεύγουν το κόστος των αποζημιώσεων αλλά και για να νιώθουμε φοβισμένοι και αναλώσιμοι), η Ελένη Σ. δεν έκανε πίσω. Στις 16/2, απολύθηκε γιατί «έχει μεγάλη γλώσσα», σύμφωνα με τα λόγια του διευθυντή, κάνοντας σαφές ότι πρόκειται ξεκάθαρα για μια εκδικητική απόλυση. Η συναδέλφισσα κατήγγειλε την απόλυσή της ως καταχρηστική και ζητά την άμεση επαναπρόσληψή της καθώς και τις απλήρωτες υπερωρίες.

Εδώ και χρόνια, η εργοδοσία στον «ΑΒ Βασιλόπουλο» (που πλειοψηφικά ανήκει στον βελγικό όμιλο αλυσίδων supermarkets Delhaize) ακολουθεί πολιτική ανακύκλωσης των εργαζομένων ώστε να μειώνει το εργατικό κόστος (μισθούς, ένσημα, επιδόματα κ.α.) και να δημιουργεί συνθήκες κάτεργου με εντατικοποιημένη εργασία, περικοπές δικαιωμάτων και ταπεινώσεις. Πιο συγκεκριμένα, στο στόχαστρο μπαίνουν οι «παλαιότεροι» συνάδελφοι που έχουν κατακτήσει μερικά δικαιώματα παραπάνω και πιέζονται στην παραίτηση ώστε ν’ αντικατασταθούν από νέους συναδέλφους που προσλαμβάνονται με πιο ελαστικούς όρους εργασίας. Τα κάθε λογής επιδοτούμενα προγράμματα του ΟΑΕΔ (voucher, κοινωφελής εργασία κ.α.) προσφέρουν ΔΩΡΕΑΝ ΕΡΓΑΣΙΑ στους εργοδότες αφού οι μισθοί-ψίχουλα επιδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ και οι ασφαλιστικές εισφορές από τον ΟΑΕΔ. Εν ολίγοις, τσάμπα, προσωρινή και ελαστική εργασία στο όνομα της «καταπολέμησης της ανεργίας»! Και έχουν το θράσος να διαφημίζουν εκπτώσεις και προσφορές 10% για όσους ψωνίζουν την Κυριακή ενώ πετσοκόβουν μισθούς και δικαιώματα! Ο όμορφος κόσμος των εργοδοτών, αγγελικά πλασμένος!
Η συναδέλφισσα Ελένη Σ. είναι μια απ’όλους εμάς που εργαζόμαστε στον κλάδο του εμπορίου και αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα. Πίσω από τις φανταχτερές βιτρίνες και τα γεμισμένα ράφια, κυριαρχούν οι μισθοί-ψίχουλα και τα 4ωρα-6ωρα της πείνας, οι απλήρωτες υπερωρίες, οι τσαμπουκάδες/ταπεινώσεις από εργοδότες/διευθυντάδες (πολλές φορές μπροστά στους «αμέτοχους» πελάτες), η εξοντωτική ορθοστασία, η εντατικοποίηση και τα αλλεπάλληλα «ατυχήματα», οι καθυστερήσεις δεδουλευμένων και οι απολύσεις. Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του εμπορίου αποτελούμε αναπόσπαστο κομμάτι του εργασιακού μεσαίωνα που κυριαρχεί σε όλους τους κλάδους και, ενίοτε, γινόμαστε ο πολιορκητικός κριός για την εφαρμογή νέων αντεργατικών πολιτικών που αφορούν το σύνολο των εργαζομένων με τρανταχτό παράδειγμα την επιχειρούμενη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας!

Η συναδέλφισσα Ελένη Σ. διεκδικεί τα αυτονόητα και είναι υποχρέωση όλων των συναδέλφων, όλων των εργαζομένων που θίγονται από την βαρβαρότητα που επιβάλλεται γύρω μας να σταθούν στο πλάι της. Τα πρόσφατα παραδείγματα των νικηφόρων κινητοποιήσεων απέναντι στην επιχείρηση MIGATO που απέλυσε έγκυο συνάδελφο, των εργατικών διεκδικήσεων στους χώρους του επισιτισμού «GAMATO» και «Γκαζοχώρι» καθώς και οι πολύμηνες ανυποχώρητες κινητοποιήσεις ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, μας δίνουν το μάθημα ότι η ταξική αλληλεγγύη είναι το σημαντικότερο όπλο των εργαζομένων. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι λύσεις στα προβλήματά μας είναι στα χέρια μας αρκεί να σπάσουμε τον φόβο και τη μοιρολατρεία. Τα δικαιώματα μας, τα εργατικά μας κεκτημένα, η συλλογική μας αξιοπρέπεια δεν παραχωρούνται από κανέναν μεσσία και καλοθελητή παρά κατακτιούνται από την συλλογική μας οργάνωση και δράση μέσα στους χώρους δουλειάς.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:
ΤΡΙΤΗ 3 ΜΑΡΤΙΟΥ στις 8.30 π.μ.
στην Επιθεώρηση Εργασίας Αγίας Παρασκευής (Μεσογείων 427)

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ
orthostasia.wordpress.com
orthostasia@yahoo.gr

Το κείμενο σε μορφή pdf [sak]a4-kyriakes-29-4-2014 (2)

Το κείμενο μοιράστηκε στις γειτονιές μας το Σάββατο 3 Μαΐου, μια ημέρα πριν το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων.

Την Κυριακή 4 Μαϊου σύντροφοι και συντρόφισσες βρεθήκαμε στις κινητοποιήσεις που έγιναν στο κέντρο της Αθήνας ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας